LEUK!

17 Samenwerking tussen kinderopvang en onderwijs, een doorgaande leerlijn creëren en expertises bundelen. Eva Leliveld kan daarover meepraten. Zij werkt in Barendrecht, als pedagogisch medewerker van Mundo én als klasse-assistent op de Dr. Schaepmanschool. Mundo bood de Dr. Schaepmanschool aan dat Eva daar als klasse- assistent zou komen bij de kleuters, omdat de school kampte met een personeelstekort. Eva ziet immers zo welke kleuters extra aandacht nodig hebben; om te helpen bij het schoenen aantrekken of wanneer iemand boos of verdrietig is. “Sinds ik bij de kleuters kom, merk ik dat het ze goed doen als ik er ben”, zegt Eva. “Ik zie ze vrolijk zijn en glimlachen als ik kom. De juffen zijn dankbaar voor de structuur.” Eva is opgeleid als gespecialiseerd pedagogisch medewerker, zodat ze als klasse- assistent aan de slag mocht. “Het mooiste aan mijn werk vind ik dat ouders het meest waardevolle in hun leven aan mij toevertrouwen.” Het is voor pedagogisch medewerkers ook een leuk perspectief op doorgroei. Medewerkers van school en kinderopvang kunnen veel van elkaar leren, heeft Eva ervaren. “Als klasse- assistent heb ik veel geleerd over de ontwikkeling van een kind. Zo kan ik iemand op de bso beter helpen met huiswerk. Leerkrachten kunnen weer leren van pedagogisch medewerkers: wanneer een kind op de gang staat te schreeuwen, probeert een leerkracht nog wel eens contact te maken, terwijl het kind daar nog niet klaar voor is. Ik ga erbij zitten, met kleurkralen en na een tijdje ontstaat een gesprek over kleuren. Een leerkracht is op dat moment gefocust op één kind, wil graag helpen, waardoor de andere kinderen geen aandacht krijgen. Ik ben gewend het kind zelf te laten proberen, want op school moet dat óók kunnen.” “De een doet het niet beter dan de ander, maar we vullen elkaar aan en versterken elkaar”, besluit Eva. De juffen vragen haar nu regelmatig om advies. “Soms wordt het nog wel eens onderschat wat wij doen en kunnen. We doen echt veel meer dan ‘oppassen’.” In Schiedam begonnen in 2007 al gesprekken tussen Mundo en obs De Taaltuin over de vorming van een integraal kindcentrum. Over de inhoudelijke samenwerking zijn vergaande dromen en ideeën. Beide besturen hebben de clustermanager van Mundo en de schooldirecteuren de opdracht gegeven om met behoud van de eigen identiteit een goede leer- en ontwikkelplek voor kinderen te creëren. “Er wordt door de school en de kinderopvang gebruik gemaakt van hetzelfde gebouw en we delen verschillende ruimten. Er is contact met elkaar, maar dit moet verder worden uitgebreid”, vertelt clustermanager Joris de Raad. De krachten kunnen gebundeld worden door personeel breder in te zetten, de kwaliteit van opvang en onderwijs naar een hoger niveau te tillen en de overstap voor kinderen vloeiender te laten verlopen tussen kinderopvang en onderwijs. Joris: “We kunnen elkaars kwaliteiten gebruiken en elkaar helpen. Door regelmatig met elkaar te spreken, krijgen we nieuwe ideeën om elkaars aanbod te integreren, plannen op elkaar af te stemmen en zo de kwaliteit van kinderopvang en onderwijs te maximaliseren. We willen tenslotte allemaal het beste voor de kinderen.” Daarnaast biedt een IKC voor iedereen die er werkzaam is de mogelijkheid zich te ontwikkelen. “We hebben tijdens de noodopvang in december al gezien dat het opzoeken van elkaar voor iedereen positief uitpakt.” Hoe het IKC zal worden aangestuurd, wordt nog verder uitgedacht. “Beide partijen moeten zich daar prettig bij voelen. We moeten op zoek naar gezamenlijke waarden”, vertelt Joris daarover. “Wanneer je echt anders denkt over zaken, moet je daar eerlijk in zijn en een weg in zien te vinden.” Voor de kinderen van de peuterspeelzaal en de bso zou samenwerking logisch zijn: bijna alle kinderen gaan al naar of zitten al op de Taaltuin. Voor het kinderdagverblijf is de doorstroom naar de Taaltuin niet vanzelfsprekend. Veel kinderen gaan ook naar andere scholen in de buurt. Zo zal ibs Ababil, die ernaast ligt, geen deel uitmaken van het IKC. Sterke waarden van Mundo zijn onder andere de focus op natuur, duurzaamheid en ontmoeting met de echte wereld. Joris: “Onze kinderen spelen veel buiten, maar we kunnen niet van de school eisen dat ze daar géén tv kijken. Omgekeerd kunnen zij ook niet van ons allerlei dingen eisen.” Verschil in aanpak ziet Joris niet als obstakel: “Met twee ouders of verzorgers heb je ook verschillen in regels en stijlen. Het kind moet ook niet het idee krijgen dat het de hele dag op school zit.” Je zoekt gezamenlijke waarden op, maar is er een grens? Joris: “Dat is wanneer we geen invloed hebben op de inrichting van onze ruimten of wanneer onze pedagogisch medewerkers er geen goed gevoel bij hebben. Uiteindelijk moet samenwerking ertoe leiden dat het beter en leuker wordt voor de kinderen.” Pm’er bij de bso & klasse-assistent bij de kleuters Eva heeft een combinatiebaan IKC-vorming Taaltuin/ Schiedam